Bericht: Ik was al in 1970 aan het werk in de citadel, samen met mijn man Niko. Die kreeg de jaren daarna de leiding over "Le Grand Defi", zoals men het werk van de Nederlanders in Montmedy destijds
noemde. Elk jaar kwamen we terug om in de citadel te werken met een groepje Nederlanders. Helaas is Niko in 1999 overleden, maar ik kom er nog vaak, omdat ik in de citadel sinds 1977 een huis heb.
Vorig jaar kwam Maddie ineens nog langs met Guus, die zij in de citadel heeft leren kennen. Ik zou het leuk vinden om wat te horen van de mensen die er in die jaren met ons gewerkt hebben! Allemaal
de hartelijke groeten van Joke.
#2
Arinka Linders(dinsdag, 06 september 2016 10:54)
Zie ik ineens foto's van mijn ouders hier. Leuk! Een geweldige tijd hadden wij ook als kinderen in Montmédy, bij de Pisonnier, maar ook in Montmédy Haut, wat toen nog onontdekt gebied was en op de
latere camping. Ik heb zelfs nog eens bij Rien op de motor gezeten. Mijn vader Jan van Eysden heeft veel gemetseld aan de remparts en we hebben zelfs een zomer in de oude school gelogeerd, wat nu het
museum is. We bleven meestal de hele zomer. Mijn moeder Lous was de koffiezetter en kokkin voor de hele meute aan Hollanders. Zij is vorig jaar na een ernstige ziekte overleden. Montmédy was een
mooie tijd voor ons gezin en ik denk er van aan terug, alles was toen, zeker voor mij als klein meisje, nog mooi en mysterieus. Ik ben er ook als volwassene nog regelmatig te vinden en heb veel
contact met allerlei mensen waar ik vroeger mee speelde en later ook mee op stap ging. De kinderen van oa George, Radière, Pierson... Beste tijd uit mijn jeugd waren de zomers in Montmédy!
Geurtjes, Arinka
#3
pieter d kofman(maandag, 03 februari 2020 20:16)
In 1969 heb ik de eerste uitgave van me grand defi georganiseerd. Joke en niko waren daar ook bij. Blij te horen dat het nog jaren verder gegaan is. Ben de laatste paar jaar een aantal keren terug
geweest en het is fijn te zien dat al het werk niet voor niets geweest is.
#4
Lex Weiler(donderdag, 06 augustus 2020 23:12)
Zo af en toe kijk ik op internet naar Montmédy. Merkwaardig om te beseffen dat wat je vanaf 1971 een aantal jaren hebt gedaan, zo lang in je geheugen blijft rondspoken. Ik ben een paar keer
teruggekeerd en vind dat het er nog altijd prachtig bijstaat. Al het geklauter op die krakkemikkige "touwladder ' waar af en toe treden ontbraken, de geweldige sfeer en ook de contacten met de mensen
beneden. Dit heeft er voor gezorgd dat ik alleen maar goede herinneringen heb aan deze plaats.
#5
Hans Bierenbroodspot(maandag, 26 september 2022 04:46)
Leuk om dit op internet te vinden omdat opeens de naam Kloppenburg in mijn herinneringen opdook. Ben nog een keer terugkomen om te zien hoe het er nu uitziet. Ben de tijd daar nooit vergeten.
Citadelle de Montmedy
Reactie schrijven
Joke (woensdag, 05 februari 2014 17:50)
Bericht: Ik was al in 1970 aan het werk in de citadel, samen met mijn man Niko. Die kreeg de jaren daarna de leiding over "Le Grand Defi", zoals men het werk van de Nederlanders in Montmedy destijds noemde. Elk jaar kwamen we terug om in de citadel te werken met een groepje Nederlanders. Helaas is Niko in 1999 overleden, maar ik kom er nog vaak, omdat ik in de citadel sinds 1977 een huis heb. Vorig jaar kwam Maddie ineens nog langs met Guus, die zij in de citadel heeft leren kennen. Ik zou het leuk vinden om wat te horen van de mensen die er in die jaren met ons gewerkt hebben! Allemaal de hartelijke groeten van Joke.
Arinka Linders (dinsdag, 06 september 2016 10:54)
Zie ik ineens foto's van mijn ouders hier. Leuk! Een geweldige tijd hadden wij ook als kinderen in Montmédy, bij de Pisonnier, maar ook in Montmédy Haut, wat toen nog onontdekt gebied was en op de latere camping. Ik heb zelfs nog eens bij Rien op de motor gezeten. Mijn vader Jan van Eysden heeft veel gemetseld aan de remparts en we hebben zelfs een zomer in de oude school gelogeerd, wat nu het museum is. We bleven meestal de hele zomer. Mijn moeder Lous was de koffiezetter en kokkin voor de hele meute aan Hollanders. Zij is vorig jaar na een ernstige ziekte overleden. Montmédy was een mooie tijd voor ons gezin en ik denk er van aan terug, alles was toen, zeker voor mij als klein meisje, nog mooi en mysterieus. Ik ben er ook als volwassene nog regelmatig te vinden en heb veel contact met allerlei mensen waar ik vroeger mee speelde en later ook mee op stap ging. De kinderen van oa George, Radière, Pierson... Beste tijd uit mijn jeugd waren de zomers in Montmédy!
Geurtjes, Arinka
pieter d kofman (maandag, 03 februari 2020 20:16)
In 1969 heb ik de eerste uitgave van me grand defi georganiseerd. Joke en niko waren daar ook bij. Blij te horen dat het nog jaren verder gegaan is. Ben de laatste paar jaar een aantal keren terug geweest en het is fijn te zien dat al het werk niet voor niets geweest is.
Lex Weiler (donderdag, 06 augustus 2020 23:12)
Zo af en toe kijk ik op internet naar Montmédy. Merkwaardig om te beseffen dat wat je vanaf 1971 een aantal jaren hebt gedaan, zo lang in je geheugen blijft rondspoken. Ik ben een paar keer teruggekeerd en vind dat het er nog altijd prachtig bijstaat. Al het geklauter op die krakkemikkige "touwladder ' waar af en toe treden ontbraken, de geweldige sfeer en ook de contacten met de mensen beneden. Dit heeft er voor gezorgd dat ik alleen maar goede herinneringen heb aan deze plaats.
Hans Bierenbroodspot (maandag, 26 september 2022 04:46)
Leuk om dit op internet te vinden omdat opeens de naam Kloppenburg in mijn herinneringen opdook. Ben nog een keer terugkomen om te zien hoe het er nu uitziet. Ben de tijd daar nooit vergeten.